در دنیای امروز البسه، پوششها مبتنی بر موقعیت هستند. نیاز به پوشاک بیانتها شده، بطوریکه هر روزه افراد، نیازمند پوششهای مختلف در زمانهای متفاوت هستند.
از طرفی، تنوع پوشاک و البسه کاربرد و تقاضای پوشاک را افزایش داده که حاصل این تقاضا، تولید انبوه توسط واحدهای مختلف تولیدی به جای دوخت و دوز به روش سنتی توسط دوزندهها بود. در نتیجه، برای افزایش بهره وری، بحث و تفکر در مورد مدرنیزاسیون ابزار و فنون مهندسی مورد استفاده در تولید پوشاک مطرح شد.
این تفکر منجر به مدرنیزاسیون ماشین آلات مانند عرضهی موتورهایی با دور بالا، راهنماهای خاص، فولدرها و روبوتهایی که میتوانند چند عملیات را انجام دهند شد.
تمرکز تولیدکنندگان پوشاک باید بر عملیات کم هزینه باشد و این موضوع زمانی امکانپذیر است که منابع اصلی تولید به صورت موثر به کار گرفته شود. بهره وری از جمله فاکتورهایی است که باید در بحث تولید پوشاک در نظر گرفته شود.
بهره وری به راندمان یک سامانه تولیدی اشاره میکند و می توان آن را به عنوان تلاشی برای تولید بیشتر با درون دادهایی کمتر از منابع تعریف کرد که در نتیجهی آن، منافع تولید بین بیشترین تعداد افراد و به طور یکنواخت تری توزیع میشود.
در مبحث بهره وری، برون داد به معنای مقدار تولید شده و درون دادها منابع به کار گرفته شده هستند.
تولید و بهره وری کاملا متفاوت از یکدیگر تعریف میشوند. منظور از تولید در صنعت پوشاک، برون دادها یا همان محصول نهایی تولید شده است ولی بهره وری یک اصطلاح نسبی است که برون داد را بر حسب درون داد بیان میکند. به عبارتی نسبت منابع به کار گرفته شده در تولید پوشاک به خروجی کار است.
افزایش تولید میتواند نشانگر افزایش بهره وری باشد یا نباشد. اگر تولید ناشی از درون دادی مشخص افزایش یابد، آنگاه افزایش در بهرهوری را داشتهایم. به طور کلی بهره وری زمانی بالا میرود که:
1. بدون افزایش درون دادها تولید افزایش یابد.
2. با وجود کاهش درون دادها، تولید ثابت بماند.
3. برون داد در مقایسه با درون دادها، افزایش بیشتری یابد.
بهره وری بالا، افزایش حجم تولید و نهایتا افزایش فروش، کاهش هزینه و سود بیشتر را نتیجه میدهد. این موضوع از لحاظ منافع مدیریت، منافع کارکنان، منافع مصرف کننده و منافع ملی مفید است.
از عوامل موثر بر بهرهوری در تولید و خدمات میتوان به طراحی محصول و سیستم، ماشین آلات و تجهیزات، مهارت اثر بخشی نیروی انسان و حجم تولید اشاره کرد.
در بحث طراحی سیستم، استاندارد سازی محصول و به کار گیری فناوری گروهی از عوامل طراحی هستند که اثر بیشتری بر بهرهوری کارخانهها دارند. همچنین تحلیل ارزش نیز میتواند تغییرات زیادی در محصول برای بهبود و بهره وری به بار آورد.
بهره وری ماشین نیز یکی از معیارهای بهره وری است که در این بحث، به کارگیری ماشینهای پیچیدهی مدرن روشهای کارآمدتر تولید و کاهش زمان بیکاری ماشینها جهت افزایش تعداد قطعات تولیدی توسط ماشینها در واحد زمان مطرح است.
بهره وری بیشتر به این معناست که با همان مخارج و منابع، تولید بیشتری انجام شود. به کارگیری موثر منابع به معنی کاهش هزینهها و در نتیجه صرفهجویی است که نتیجهی آن، در دسترس بودن بیشتر کالاها و خدمات خواهد بود.
بالا بردن بهرهوری راهی برای افزایش کیفیت کالاها و خدمات تولیدی است. تولید انبوه و کاهش ضایعات از جمله مزیتهای افزایش بهرهوری است که نتیجهی آن، دسترسی به محصولات با فراوانی و هزینه کم، برآوردن نیازهای مدیریت و کارکنان و پاسخگویی به نیازهای عمومی است و در کل اگر کیفیت کالاها و خدمات تولید به سبب افزایش بهرهوری بالاتر باشد، استاندارد زندگی نیز بالاتر خواهد بود.